Η ανακοίνωση των υπουργών Οικονομικών, Ανάπτυξης & Επενδύσεων, Εργασίας & Κοινωνικών Υποθέσεων και Δικαιοσύνης, για τις επιταγές κατάρτισης 600€ που θα δοθούν σε επιστήμονες, αντί του επιδόματος των 800€, για την παρακολούθηση προγραμμάτων τηλεκατάρτισης, είχε προκαλέσει αντιδράσεις, καθώς μέσα από αυτή τη δράση, κερδισμένα θα έβγαιναν τελικώς τα κέντρα επαγγελματικής κατάρτισης.
Σύμφωνα, μάλιστα, με νεότερα δεδομένα, τα κέντρα επαγγελματικής κατάρτισης όχι απλώς θα πλουτίσουν με αυτή την απόφαση, αλλά όπως φαίνεται, η όλη ενέργεια της τηλεκατάρτισης επιστημόνων, θα κοστίσει τελικά πολύ περισσότερο στο κράτος σε σχέση με το επίδομα των 800€! Το πρόγραμμα κατάρτισης αφορά περίπου 166.000 επιστήμονες διαφόρων κλάδων. Καθένας εξ αυτών, θα λάβει 600€ σε δύο δόσεις, ενώ για κάθε καταρτιζόμενο, το κέντρο θα λάβει 500€. Το σύνολο, επομένως, για κάθε καταρτιζόμενο, ανέρχεται στα 1.100€!
Αυτή η “πρωτότυπη” ιδέα της κυβέρνησης για εξοικονόμηση πόρων και παράλληλη στήριξη των επιστημόνων της χώρας, τελικά θα της κοστίσει 300€ περισσότερα απ’ ό,τι αν χορηγούσε το επίδομα των 800€ και σε αυτούς. Ενώ, όσον αφορά το συνολικό κόστος του προγράμματος, αυτό ανέρχεται στα 183 εκατομμύρια ευρώ, σε αντίθεση με τα 133 εκατομμύρια ευρώ που θα στοίχιζε η χορήγηση του επιδόματος των 800€. Μιλάμε, δηλαδή, για 50 εκατομμύρια ευρώ που θα μπορούσε να εξοικονομήσει το κράτος!
Όσον αφορά τη χρηματοδότηση του προγράμματος κατάρτισης από το ΕΣΠΑ, και κατ’ επέκταση την είσπραξη από το κράτος της κοινοτικής συνδρομής, σημειώνεται ότι τόσο το εν λόγω πρόγραμμα όσο και η επιδότηση των εργαζομένων με το ποσό των 800€, θα μπορούσαν να είναι επιλέξιμα, ενώ μια άλλη λύση που θα μπορούσε να αξιοποιήσει η κυβέρνηση τη δύσκολη αυτή εποχή της οικονομικής δυσχέρειας που προκλήθηκε από την πανδημία του κορονοϊού, οπότε και οι πόροι -θεωρητικά τουλάχιστον- είναι περιορισμένοι, είναι η μετατροπή άλλων δαπανών σε επιλέξιμες από το ΕΣΠΑ, ώστε να αξιοποιηθεί στο έπακρο, ΄΄έστω αυτή η μικρή βοήθεια.
Χαμένοι, λοιπόν, της υπόθεσης, παραμένουν οι επιστήμονες της χώρας, που θα λάβουν μικρότερο ποσό, αλλά και το κράτος, το οποίο εν μέσω μιας οικονομικής κρίσης προκαλούμενης από την επιδημία του κορονοϊού, θα ζημιωθεί επί της ουσίας αναίτια.