Άρθρο που δημοσιεύθηκε στην τοπική ιστοσελίδα, Στο Νησί, περιγράφει την κατάσταση που επικρατεί σε Χίο και Λέσβο εν μέσω της πανδημίας με τους μετανάστες και πρόσφυγες που βρίσκονται στα νησιά να είναι εγκαταλειμμένοι στην ύπαιθρο, ενώ ο Υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου, έχει προχωρήσει στην ενοικίαση ειδικού χώρου στη Χίο, για άτομα που δεν υπάρχουν.
«Ξεχασμένοι από Θεό και ανθρώπους» βρίσκει η Μεγάλη Πέμπτη σήμερα στα βουνά και στις παραλίες της βορειοανατολικής Λέσβου 127 ανθρώπους. Αντικείμενο στο σύνολο τους ενός στυγνού εκβιασμού της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου μετανάστευσης και ασύλου που εκδικούμενη προφανώς το πάθημα της Καράβας, επιμένει να χρεώσει στις τοπικές κοινωνίες τη λειτουργία μιας «ειδικής κλειστής δομής» όπως την αποκαλεί. Της καραντίνας δηλαδή, για τους νεοεισερχόμενους στο νησί σε συνθήκες πανδημίας κορονοϊού, μετανάστες και πρόσφυγες.
Την ίδια ώρα ο Χιώτης Υπουργός μετανάστευσης και ασύλου Νότης Μηταράκης επιμένει στη λειτουργία της καραντίνας από τους φορείς της τοπικής κοινωνίας. Όταν στη Χίο, στην ιδιαίτερη δηλαδή εκλογική περιφέρεια του υπουργού, προχωρά σε ενοικίαση έναντι 46.000 ευρώ για επτά μήνες κτηριακού συγκροτήματος για τη συγκέντρωση των νεοεισερχόμενων μεταναστών που… δεν υπάρχουν! Ας σημειωθεί ότι το κόστος διαμορφώσεων και λειτουργίας της δομής αυτής επιβαρύνει φυσικά το Υπουργείο!
Από τις 22 Μαρτίου, δηλαδή εδώ και 25 περίπου μέρες, «ξεχασμένοι» στον Άγιο Στέφανο του Μανταμάδου είναι 32 άτομα από τα οποία δυο μωρά, δυο ασυνόδευτα ανήλικα, και μία έγκυος οκτώ μηνών. Τουλάχιστον δύο αντιμετωπίζουν πολύ σοβαρά ιατρικά προβλήματα και έχουν ανάγκη περίθαλψης.
Σε έκταση δίπλα από το λιμάνι της Πέτρας, από τις 23 Μαρτίου ζουν 56 άνθρωποι. Ανάμεσα τους και πολλά παιδιά και γυναίκες.
Τέλος από την 1η Απριλίου στο παρεκκλήσι του Αγίου Βλασίου της Κλειούς ζουν 39 άνθρωποι, συμπεριλαμβανομένων επτά παιδιών από δυο μέχρι 11 χρονών.
Κανείς βέβαια δεν μπορεί να καταλάβει γιατί στο σύνολο τους οι παραπάνω, ενώ έχουν περάσει οι απαραίτητες 14 μέρες της καραντίνας για την αποφυγή της διάδοσης του κορονοϊού δεν εφαρμόζονται τα όσα οι νόμοι ορίζουν. Συγκεκριμένα οι 88 από το Μανταμάδο και την Πέτρα θα έπρεπε σύμφωνα με την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου να καταγραφούν και να μεταφερθούν σε δομή στο εσωτερικό της Ελλάδας. Οι δε 39 που ήρθαν μετά την λήξη της εφαρμογής της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου και βρίσκονται στον Άγιο Βλάσιο της Κλειούς πρέπει να μεταφερθούν στο ΚΥΤ της Μόριας να καταγραφούν και να εφαρμοστεί ό,τι η νομοθεσία προβλέπει.
Οι αρχές επιμένουν ότι περίοδος καραντίνας όμως είναι μόνο αυτή σε κλειστό χώρο. Ο οποίος δεν υπάρχει με αποτέλεσμα 127 άνθρωποι να είναι εγκαταλειμμένοι στην ύπαιθρο. Χωρίς την παραμικρή υποδομή υγιεινής, χωρίς νερό για να πλυθούν, χωρίς έλεγχο καν της υγείας τους. Πολλές φορές μάλιστα διαφεύγουν μέσα στη νύχτα προς τα γειτονικά χωριά αναζητώντας τρόφιμα. Κι όλη αυτή η απαράδεκτη κατάσταση είναι κατά το υπουργείο μετανάστευσης και ασύλου προστασία από την πανδημία του κορονοϊού!
Στο «βασανιστήριο» τέλος αυτών των ανθρώπων ας προστεθεί και το «βασανιστήριο» των στελεχών του Λιμενικού Σώματος οι οποίοι όλο αυτό το διάστημα υποχρεώνονται να φυλάνε σε τρία διαφορετικά σημεία τους ανθρώπους αυτούς. Παραμένοντας στην ύπαιθρο μαζί τους κάτω από τις επικρατούσες όλο αυτό το διάστημα καιρικές συνθήκες.
Από την άλλη μεριά η πολυσυζητημένη λύση της χρήσης της κλειστής δομής στη Σκάλα Συκαμνιάς φαίνεται ότι εγκαταλείπεται. Εναντίον της απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου δυτικής Λέσβου για τη χρήση του χώρου προσέφυγε στην ΑΔΑ η τοπική Κοινότητα Συκαμνιάς. Ενώ ας σημειωθεί ότι κάτοικοι της περιοχής δεν επέτρεψαν σε συνεργεία να προχωρήσουν στην επισκευή και διαμόρφωση της. Ας σημειωθεί ότι η δομή στις αρχές Μαρτίου είχε υποστεί ζημιές από φωτιά.
