Ο υπουργός Ανάπτυξης, Άδωνις Γεωργιάδης, επιβεβαιώνει για ακόμη μία φορά ότι βρίσκεται σε κάποιο άλλο παράλληλο σύμπαν.
Πώς θα μπορούσε να ερμηνευθεί διαφορετικά το γεγονός ότι σήμερα, μιλώντας σε πρωινή εκπομπή του Ant1, δήλωσε με πλήρη σοβαρότητα ότι «η Ελλάδα με τον Μητσοτάκη Πρωθυπουργό, έγινε από παράδειγμα προς αποφυγή, παράδειγμα προς μίμηση»;
Όλα ξεκίνησαν όταν ο κ. Γεωργιάδης αναφέρθηκε στην αντιπρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Μαργκρέτε Βεστάγκερ, η οποία τον περασμένο Ιούνιο βρέθηκε σε εκδήλωση της Επιτροπής Ανταγωνισμού που πραγματοποιήθηκε στο Ζάππειο.
Σύμφωνα λοιπόν με όσα είπε ο κ. Γεωργιάδης, η γερμανίδα αντιπρόεδρος είπε ότι το 2015 στις Βρυξέλλες δεν ήξεραν αν η Ελλάδα θα συνέχιζε να είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το 2016. Πλέον βέβαια η κ. Βεστάγκερ, σύμφωνα με όσα είπε ο Άδωνις Γεωργιάδης, δηλώνει ότι έχει βαρεθεί να πηγαίνει σε κάθε άλλη χώρα της Ευρώπης και να λέει «κάντε το όπως η Ελλάδα»!
Στο σημείο αυτό ήταν που ο κ. Γεωργιάδης σχολίασε ότι «η Ελλάδα επί Κυριάκου Μητσοτάκη, από παράδειγμα προς αποφυγή έγινε παράδειγμα προς μίμηση!»
Δεν ξέρουμε βέβαια αν οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι θα πρέπει να μιμηθούν την Ελλάδα επί Κυριάκου Μητσοτάκη, όταν η ανεργία των νέων έχει αγγίξει το 29,5% χαρίζοντάς μας μια ακόμη θλιβερή πρωτιά, όταν 3 εκατομμύρια πολίτες βρίσκονται σε κίνδυνο ακραίας φτωχοποίησης, όταν στην Ελευθερία του Τύπου βρίσκεται στην 108η θέση παγκοσμίως και τελευταία ανάμεσα στις χώρες της Ε.Ε., όταν είναι η πρώτη χώρα στην Ευρώπη και δεύτερη σε όλον τον κόσμο στους θανάτους από κορονοϊό ανά εκατομμύριο ή όταν ο πληθωρισμός της σπάει απανωτά ρεκόρ, με τα τελευταία στοιχεία να δείχνουν πληθωρισμό της τάξης του 11,5% στην Ελλάδα την ίδια ώρα που στην υπόλοιπη ευρωζώνη για τον Ιούλιο ο πληθωρισμός διαμορφώθηκε στο 8,9%.
Ίσως ο κ. Γεωργιάδης αν είχε λίγο χρόνο να ασχοληθεί με το τι πραγματικά συμβαίνει στην Ελλάδα και τη σκληρή πραγματικότητα που βιώνουν καθημερινά εκατομμύρια πολίτες, να άλλαζε γνώμη για το αν η Ελλάδα η του Κυριάκου Μητσοτάκη πράγματι είναι παράδειγμα προς μίμηση και όχι προς αποφυγή.
Αλλά και πάλι, δεν είμαστε τόσο σίγουροι ότι θα άλλαζε γνώμη.
