Με την προεκλογική περίοδο να έχει, ανεπισήμως, ξεκινήσει, στελέχη της κυβέρνησης και λοιποί φίλοι και μέλη της Νέας Δημοκρατίας δεν παραλείπουν να μας υπενθυμίζουν σε κάθε ευκαιρία το «θαύμα» του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Καμία σημασία δεν φαίνεται να έχει για όλους αυτούς που παινεύουν τον Κυριάκο Μητσοτάκη οι σχεδόν 30.000 νεκροί συμπολίτες μας από κορονοϊό λόγω της αποτυχημένης διαχείρισης της πανδημίας και της υποβάθμισης και υποστελέχωσης του ΕΣΥ.
Καμία σημασία δεν έχει ο πληθωρισμός και η ενεργειακή-οικονομική κρίση που εδώ και μήνες έχουν πλήξει βαθύτατα τα ελληνικά νοικοκυριά και τα οποία ζητήματα η κυβέρνηση αντιμετωπίζει με μέτρα-ασπιρίνες και αστεία επιδόματα όπως το επίδομα βενζίνης των 13 ευρώ το μήνα.
Καμία σημασία δεν έχει για όλους αυτούς ότι χιλιάδες συμπολίτες μας αδυνατούν να πληρώσουν τις υποχρεώσεις τους, αλλά και να ζήσουν αξιοπρεπώς με τους πενιχρούς μισθούς τους οι οποίοι δεν φτάνουν πλέον ούτε για τα βασικά.
Καμία σημασία δεν φαίνεται να έχει ότι η τουρκική προκλητικότητα ολοένα και φουντώνει όσο προσπαθούν να πείσουν ότι ο Ταγίπ Ερντογάν είναι «απομονωμένος».
Καμία σημασία δεν έχει φυσικά το όργιο αστυνομικής βίας που παρατηρήθηκε προ ολίγων ημερών στο ΑΠΘ και το οποίο όπως φαίνεται αποτελεί μόνο ένα μικρό “preview” για το τι να περιμένουμε με την επίσημη τοποθέτηση αστυνομικών στα δημόσια πανεπιστήμια της χώρας.
Καμία σημασία δεν έχουν όλα τα παραπάνω και δεκάδες άλλα ζητήματα στα οποία η κυβέρνηση, και προσωπικά ο Κυριάκος Μητσοτάκης, επέδειξε τουλάχιστον ανεπάρκεια να αντιμετωπίσει.
Κανένα στέλεχος και κανένας φίλος του κυβερνώντος κόμματος δεν τα είδε. Το μόνο που είδαν και συνεχίζουν να βλέπουν και προσπαθούν να πείσουν και τους πολίτες να δουν είναι ένας υπέρλαμπρος, υπεραποτελεσματικός, εργασιομανής και απολύτως ειλικρινής ηγέτης που ποτέ δεν έσφαλε.
Πες πες, ίσως στο τέλος κάποιοι να τους πιστέψουν.