Άρωμα παλιότερων, σκοτεινών εποχών αναδύεται από το νομοσχέδιο για τα ΜΜΕ, καθώς προβλέπεται δυνατότητα για γενικευμένη λογοκρισία οποιουδήποτε οπτικοακουστικού υλικού αναρτάται στο Διαδίκτυο. Το νομοσχέδιο ψηφίζεται στις αρχές της επόμενης εβδομάδας και είναι γεμάτο «δώρα» της κυβέρνησης στους καναλάρχες, ενώ μέρος του αφορά την ενσωμάτωση κοινοτικής Οδηγίας για τα οπτικοακουστικά μέσα.
Η κυβέρνηση, όμως, έχει διευρύνει υπέρμετρα την εφαρμογή της διάταξης για την απαγόρευση της δημόσιας πρόκλησης σε τέλεση τρομοκρατικού εγκλήματος ανοίγοντας τον δρόμο για επιβολή λογοκρισίας σε «ενοχλητικά» για την εξουσία έργα τέχνης. Σύλλογοι από τον χώρο του πολιτισμού εκφράζουν την έντονη ανησυχία τους και ζητούν την απόσυρση του επίμαχου άρθρου 8 καταγγέλλοντας ότι αντίστοιχες διατάξεις σε Ισπανία και Γερμανία έχουν ήδη οδηγήσει σε δίωξη δημιουργών για στίχους τραγουδιών.
Το άρθρο 8 προβλέπει ότι «οι υπηρεσίες οπτικοακουστικών μέσων δεν πρέπει να εμπεριέχουν δημόσια πρόκληση σε τέλεση τρομοκρατικού εγκλήματος». Αντίστοιχες είναι κι οι προβλέψεις του άρθρου 32 για τις πλατφόρμες διαμοιρασμού βίντεο. Όμως ο ορισμός του τρομοκρατικού εγκλήματος γίνεται με βάση την ελληνική, πολύ πιο διευρυμένη έννοια της τρομοκρατίας.
Το κείμενο της Οδηγίας του 2018 που ενσωματώνεται παραπέμπει σε άλλη Οδηγία του 2017, που ορίζει ως τρομοκρατικά δέκα πολύ σοβαρά εγκλήματα. Αντιθέτως το κείμενο του νομοσχεδίου παραπέμπει στον Ποινικό Κώδικα όπως αυτός ισχύει μετά τις παρεμβάσεις αυστηροποίησης που έκανε η κυβέρνηση της Ν.Δ. το 2019 και το 2020. Παρ’ όλα αυτά, στον δημόσιο διάλογο αφήνεται να εννοηθεί ότι τον δρόμο για την εφαρμογή του τρομονόμου στην τέχνη άνοιξε, δήθεν, η τροποποίηση του Ποινικού Κώδικα από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.
Υπενθυμίζεται ότι το αρχικό κείμενο του άρθρου 187Α του Ποινικού Κώδικα, όπως είχε ψηφιστεί από τον ΣΥΡΙΖΑ και από το Ποτάμι το 2019, προέβλεπε ότι με τις βαρύτερες ποινές για την τρομοκρατία τιμωρείται «όποιος τελεί κακούργημα ή οποιοδήποτε κοινώς επικίνδυνο έγκλημα» με τρομοκρατικό κίνητρο.
Αντιθέτως, μετά τις εκλογές, η κυβέρνηση της Ν.Δ. προχώρησε σε διεύρυνση του πεδίου εφαρμογής της διάταξης, που πλέον προβλέπει ότι με τις βαρύτερες ποινές τιμωρείται «όποιος τελεί κακούργημα ή οποιοδήποτε έγκλημα γενικής διακινδύνευσης ή έγκλημα κατά της δημόσιας τάξης» με τρομοκρατικό κίνητρο.
Έτσι προστίθεται επιπλέον ένα νομοθετικό «όπλο» στη «φαρέτρα» της κυβέρνησης Μητσοτάκη, που έχει αποδείξει ότι καταφεύγει πάντα στην καταστολή ως πρώτη λύση αντιμετώπισης οποιουδήποτε κοινωνικού ζητήματος. Άλλωστε η τραγελαφική περίπτωση των συλλήψεων ανηλίκων που παρακολούθησαν την ταινία «Τζόκερ» δείχνει ότι το ολοένα και πιο αυταρχικό κράτος που στήνει ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης δεν προτίθεται να αφήσει τον πολιτισμό εκτός πεδίου καταστολής.
Ψήφισμα με τίτλο «Καμία σκέψη για λογοκρισία και εφαρμογή του ‘τρομονόμου’ στην τέχνη μας» συνυπέγραψαν έξι μεγάλα σωματεία και σύλλογοι από τον χώρο του πολιτισμού ζητώντας την απόσυρση του «απαράδεκτου» άρθρου 8.
«Με βάση το ‘νομοσχέδιο Λιβάνιου’, πρώην ‘Πέτσα’, το υλικό που αναρτάται στο Διαδίκτυο όχι απλώς θα λογοκρίνεται, θα ‘κατεβαίνει’, αλλά ο δημιουργός του, ο χρήστης, θα διώκεται ποινικά» τονίζουν χαρακτηριστικά οι καλλιτεχνικοί σύλλογοι επισημαίνοντας ότι «αποδεικνύεται πως το γενικότερο κυβερνητικό έργο έντασης του αυταρχισμού και της καταστολής τους αφορά όλους, το ίδιο το λαϊκό κίνημα, τους φοιτητές, το καλλιτεχνικό έργο, τους ίδιους τους καλλιτέχνες».
Οι καλλιτεχνικοί σύλλογοι υπογράμμισαν ότι στην Ισπανία, με βάση αντίστοιχη νομοθεσία, έχουν ήδη γίνει 76 διώξεις, με πολλές από αυτές να αφορούν καλλιτέχνες, ενώ παρατήρησαν ότι “στίχοι τραγουδιού που λένε ‘Δεν θα καταφέρουν να με λυγίσουν’ απέναντι στις ειδικές δυνάμεις θεωρούνται έως και ‘ωραιοποίηση της τρομοκρατίας'”.
Με βάση αυτές τις διατάξεις, αυτές τις ημέρες βρίσκεται υπό σύλληψη ο Ισπανός ράπερ Πάμπλο Χασέλ, ενώ ο επίσης Ισπανός ράπερ Βαλτόνιτς έχει καταφύγει από το 2018 στο Βέλγιο για να αποφύγει τη φυλάκιση.
Οι καλλιτεχνικοί σύλλογοι σημείωσαν επίσης ότι στη Γερμανία από το 2019 και μετά «μουσικοί, συγγραφείς, εικαστικοί, ακαδημαϊκοί έχουν διωχθεί με βάση τον τρομονόμο, γιατί μέσα από το έργο τους κάνουν κριτική στην πολιτική του Ισραήλ απέναντι στους Παλαιστίνιους».
Το ψήφισμα συνυπογράφουν ο Πανελλήνιος Μουσικός Σύλλογος, το Σωματείο Εργαζομένων στο Θέαμα – Ακρόαμα, το Επιμελητήριο Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος, ο Σύλλογος Μουσικών Βορείου Ελλάδος, η Πανελλήνια Ομοσπονδία Θεάματος Ακροάματος και η πρωτοβουλία «Support ART Workers».
Με πληροφορίες από avgi.gr
