Αν μείνει κάτι χαραγμένο στη μνήμη των πολιτών από τα τέσσερα χρόνια διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, αυτό θα είναι σίγουρα η πληθώρα σκανδάλων και η ασύδοτη κατασπατάληση δημοσίου χρήματος σε αδιευκρίνιστα ποσά και απευθείας αναθέσεις. Περιπτώσεις όπως αυτές των Πάτση, Χειμάρα και Μαραβέγια έχουν οξύνει την ελληνική πολιτική παθογένεια, ενώ αποτελούν ένα μόνο μέρος όσων συγκαλύφθηκαν από τα ΜΜΕ. Η απόρροια της δράσης της λίστας Πέτσα ήταν προφανώς αποτελεσματική, αποτελώντας από μόνη της ένα διακριτό σκάνδαλο. Παρ’ όλα αυτά, ο Πρωθυπουργός συνεχίζει μέχρι και σήμερα να παρουσιάζεται ως ο εν αγνοία επικεφαλής, που δεν ευθύνεται για τίποτα και για κανέναν, αδιαφορώντας επιδεικτικά για το ποιους εντάσσει στα ψηφοδέλτια της παράταξής του.
Οι πρακτικές αυτές είναι γνώριμες στον ελληνικό λαό, καθώς στη μεταπολιτευτική περίοδο τα σκάνδαλα διαφθοράς και διαπλοκής αποτελούν συχνό φαινόμενο του εγχώριου πολιτικού βίου. Ένα φαινόμενο που επιφέρει την αποστροφή των πολιτών από την ενασχόληση με τα κοινά και που συνέβαλε ουσιαστικά στην ηθική και οικονομική χρεοκοπία της χώρας. Η χρόνια συναλλαγή της ΝΔ με τα κατεστημένα οικονομικά συμφέροντα έχει συνθέσει ένα μηχανισμό αισχροκέρδειας, προς όφελος των λίγων και ισχυρών. Σε αντίθεση με το επικαλούμενο μοντέλο του φιλελευθερισμού, ο τρόπος λειτουργίας της ΝΔ ευνοεί συστημικά τους ισχυρούς, παγιδεύοντας τα μεσαία και κατώτερα στρώματα στην εξαθλίωση. Παράλληλα, το κενό εξουσίας ως αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης που ταλάνιζε τη χώρα από το 2010, μείωσε την κυριαρχία του κράτους, δυναμώνοντας μεν τις ελίτ, αποσαθρώνοντας δε τους δικαστικούς θεσμούς, με τις ευλογίες της γαλάζιας παράταξης. Σήμερα, η πολιτική της ΝΔ αποσαφηνίζει με τον πιο ωμό τρόπο τα παραπάνω, εξυπηρετώντας τη διαπλοκή και προσπαθώντας να χρυσώσει το «χάπι» στον μέσο πολίτη με επικοινωνιακά τρικ και μισθολογικά ψίχουλα.
Όμως, στην εποχή της πληροφορίας, με τις ειδήσεις να μεταδίδονται ταχύτατα και τη διαδικτυακή ενημέρωση να συνιστά τον κυρίαρχο τρόπο πληροφόρησης της κοινής γνώμης, η προπαγάνδα των κυβερνητικών μέσων δεν μπορεί να υπερκεράσει την αλήθεια. Ο ελληνικός λαός έχει αντίληψη και δεν είναι ευκολόπιστος απέναντι στη συκοφαντία και τη λάσπη, ειδικά ελλείψει ουσιαστικών επιχειρημάτων. Μάλιστα, έχει απόλυτη επίγνωση όσον αφορά το ποιοι και γιατί συναλλάσσονται με τη διαπλοκή. Οι εκλογές, όποτε και αν προκηρυχθούν, θα αναδείξουν εμφανώς την αποστροφή της ελληνικής κοινωνίας απέναντι στη διαφθορά και θα προκρίνουν τη «δικαιοσύνη παντού» ως αναγκαία συνθήκη ευημερίας της χώρας. Βρίσκεται στο χέρι όλων και του καθενός ξεχωριστά.
Η δημοκρατία θα νικήσει την εκτροπή.
*Ο Χρήστος Ρόκος είναι Υποψήφιος Βουλευτής Α’ Θεσσαλονίκης του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Χειρουργός Κεφαλής και Τραχήλου, κάτοχος Μεταπτυχιακού τίτλου εξειδίκευσης στην Ιατρική Ερευνητική Μεθοδολογία και απόφοιτος της Νομικής σχολής του Πανεπιστημίου του Λονδίνου.
