Πριν από 55 χρόνια στις 15 Ιουλίου 1965 ο τότε πρωθυπουργός Γεώργιος Παπανδρέου οδηγήθηκε σε παραίτηση. Ήταν το λεγόμενο «βασιλικό πραξικόπημα του 1965» ή αλλιώς η περίφημη «αποστασία Μητσοτάκη», καθώς ένας από τους πρωταγωνιστές της ανωμαλίας, ήταν ο πατέρας του νυν πρωθυπουργού της χώρας, Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, τον οποίο να θυμίσουμε ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε αποκαλέσει «Εφιάλτη της Δημοκρατίας».
Η αποστασία του 1965 έχει καταγραφεί στις μελανές σελίδες της νεότερης πολιτικής ιστορίας της χώρας και θεωρείται ως αρχή της πορείας προς το πραξικόπημα του 1967 και την επταετή δικτατορία των συνταγματαρχών.
Για την ιστορία λοιπόν να θυμίσουμε ότι της παραίτησης του Γ. Παπανδρέου στις 15 Ιουλίου 1965, είχε προηγηθεί η ψήφος εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση του στις 25 Ιουνίου και ο Παπανδρέου προσανατολιζόταν στην απομάκρυνση του Υπουργού Εθνικής Άμυνας Πέτρου Γαρουφαλιά από τη θέση του και την ανάληψη του υπουργείου από τον ίδιο. Πριν γίνει οποιαδήποτε επίσημη ανακοίνωση περί αντικατάστασης, έπρεπε πρώτα να συναντηθεί με τον βασιλιά Κωνσταντίνο, να τον ενημερώσει και να πάρει την έγκριση του. Πραγματοποιήθηκαν δυο συναντήσεις. Μια στις 11 Ιουλίου στα ανάκτορα στην Κέρκυρα και μια ολιγόλεπτη το βράδυ της 15ης Ιουλίου στην Αθήνα κατά τη διάρκεια της οποίας Παπανδρέου και Κωνσταντίνος δεν μπόρεσαν να έρθουν σε συμφωνία. Εν μέσω μιας έντονης πολιτικής κατάστασης (π.χ. υπόθεση Ασπίδα, Κυπριακό) ο καθένας ενέμεινε στη στάση του. Ο μεν πρώτος να αναλάβει το υπουργείο Εθνικής Άμυνας, ο δε δεύτερος να μην κάνει δεκτή την πρόταση αυτή. Αποτέλεσμα της διαφωνίας η παραίτηση της κυβέρνησης της Ένωσης Κέντρου και η έναρξη της πολιτικής περιόδου που έμεινε γνωστή ως Ιουλιανά.
Το ίδιο βράδυ της παραίτησης, ενώπιον του Κωνσταντίνου, ορκίστηκε πρωθυπουργός ο πρόεδρος της Βουλής Γεώργιος Αθανασιάδης – Νόβας, καθώς επίσης και δυο υπουργοί της νέας κυβέρνησης, ενώ ο Γεώργιος Παπανδρέου κήρυξε νέο ανένδοτο αγώνα υπέρ της δημοκρατίας και κάλεσε τον λαό να τον υποστηρίξει. Οι Δημήτρης Παπασπύρου και Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ήταν τα στελέχη της Ένωσης Κέντρου που ορκίσθηκαν υπουργοί της κυβέρνησης Νόβα
Η αντίδραση του λαού ήταν άμεση από την πρώτη στιγμή που έγιναν γνωστά τα γεγονότα και για βδομάδες συμμετείχε σε διαδηλώσεις σε όλη τη χώρα. Μέχρι το Σεπτέμβριο θα ακολουθήσουν και άλλα κύματα αποστατών (39 βουλευτές της ΕΚ συνολικά) σε διαφορετικές κυβερνήσεις με διαφορετικούς πρωθυπουργούς.Οι βουλευτές της Ε.Κ. που τελικά στήριξαν αυτές τις κυβερνήσεις χαρακτηρίστηκαν αποστάτες, καθώς υπήρχε η εντύπωση σε πολιτικούς, δημοσιογράφους αλλά και ιστορικούς ότι η στήριξη που παρείχαν δεν πήγαζε από πολιτική ή ιδεολογική συμφωνία, αλλά ήταν προϊόν χρηματισμού και υποσχέσεων για ανάληψη κυβερνητικών αξιωμάτων.
Κεντρική φιγούρα σε όλες αυτές τις εξελίξεις ήταν ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ο οποίος θεωρήθηκε ως εκ των βασικών εκφραστών της «αποστασίας» και τον οποίο ο δημοκρατικός λαός, στα συνθήματα του, στόλιζε ως «κάθαρμα».
