Ενοχλείται λέει ο Μιχάλης Χρυσοχοίδης από την εμμονή από κάποιες “ειδικές ενεργές μειοψηφίες” να καταγράφουν με κινητά και video τα …κατορθώματα της αστυνομίας στις πλάτες και στα σώματα των διαδηλωτών. Βλέπει μάλιστα και προσπάθεια, εδώ και ένα χρόνο που δέρνει η αστυνομία τον κόσμο, να συνδεθεί το υπουργείο ΠΡΟΠΟ με την ανοχή στην βία της αστυνομίας.
Τα γεγονότα όμως τον διαψεύδουν, όπως βεβαία και οι μαρτυρίες όσων έχουν δαρθεί άγρια από την αστυνομία. Χαρακτηριστική είναι η μαρτυρία των Θωμά Λάλου και Αλέξανδρου Τιτκώβ που έτυχαν πρόσφατα των περιποιήσεων των αστυνομικών οργάνων στο τέλος της αντιφασιστικής πορείας στην πλατεία Βικτωρίας. Αυτό όμως που καταδεικνύει ακόμα και με τραγελαφικό τρόπο το κυνικό θράσος και την γελοιότητα των ισχυρισμών Χρυσοχοΐδη, είναι η περιγραφή όσων συνέβησαν στο τέλος της πορείας, δηλαδή όταν η πορεία ήταν έτοιμη να διαλυθεί. Τότε ακριβώς τους επιτέθηκε η αστυνομία και τους περιποιήθηκε λες και είχαν εντολή να χτυπήσουν έτσι κι αλλιώς. Μήπως είχαν και γι αυτό έτρεξαν να τους προλάβουν πριν διαλυθούν για να τους διαλύσουν στο ξύλο;
Δηλαδή η αστυνομία θα χτυπάει τις συγκεντρώσεις και τις διαδηλώσεις στην αρχή τους, καλώντας τους διαδηλωτές να διαλυθούν, και θα τους ρίχνει κι ένα χέρι ξύλο γιατί διαλύθηκαν;
Όντως σας αδικούμε κ. Χρυσοχοΐδη, ο τσεκουροφόρος Βορίδης και κάτι Πλεύρηδες είναι τσικό κι ερασιτέχνες μπροστά σας…
